Dit ingezonden opiniestuk, geschreven door Barend Last, Erdinç Saçan en Abboy Verkuilen, verschenen op 4 mei 2024 in het Parool, werpt licht op het gebruik van kunstmatige intelligentie (AI) in het onderwijs en de mogelijke gevolgen daarvan voor het denkvermogen op de lange termijn. Hoewel leerlingen momenteel veelvuldig gebruikmaken van AI-tools, zoals generatieve AI, wordt betoogd dat dit niet per se negatief hoeft te zijn. Toch zijn er zorgen over mogelijke afhankelijkheid en cognitieve luiheid als gevolg van het uitbesteden van denktaken aan technologie.
Het artikel benadrukt dat we ons bevinden in een overgangsfase naar een wereld waarin generatieve AI gemeengoed is geworden. De opkomst van deze technologie daagt het huidige onderwijsparadigma uit, omdat het prestatiegerichte systeem in combinatie met AI kan leiden tot een focus op het behalen van eindresultaten in plaats van op het leerproces zelf. Dit brengt het risico met zich mee dat leerlingen en studenten de weg van de minste weerstand zoeken en te veel leunen op technologie, wat kan resulteren in een afname van hun eigen denkvermogen.
Hoewel het uitbesteden van denktaken aan AI-tools voordelen kan hebben, zoals efficiëntie en nieuwe focus op andere zaken, is het belangrijk om bewustzijn en balans te behouden. Dit vereist een verschuiving van de focus in het onderwijs naar een oprechte waardering voor het leerproces, waarbij toetsing niet louter dient als afsluiting van leren, maar als instrument om bij te sturen. Daarnaast is het essentieel dat docenten zich bewust zijn van de mogelijke risico’s en beperkingen van AI-technologieën, en actief werken aan het behouden van een balans tussen zelf denken en uitbesteden.
Hele opiniestuk in het Parool